Solution architect en medeoprichter Patrick Deenen leerde op vakantie, bovenop een vulkaan, dat hij tot meer in staat is dan hij dacht

Patrick is medeoprichter en -eigenaar van Open Circle Solutions en daarnaast solution architect. Hij en zijn vrouw Wendy vertellen ons in een interview over een spannend vakantie-avontuur in Indonesië.

In deze zomerserie willen we je laten kennismaken met de mensen die Open Circle Solutions maken.
Patrick Deenen is solution architect en medeoprichter van Open Circle Solutions. We vragen hem naar zijn meest bijzondere vakantie-ervaringen. Zo leer je iemand weer van een hele andere kant kennen.

Eerste verre reis

In zijn jeugd kwam Patrick niet verder dan de stacaravan van zijn ouders in Bakel. Daar brachten ze als familie samen de zomervakantie door. Toen zijn broer naar Parijs verhuisde, verliet Patrick op zijn 16e voor het eerst Nederland. Samen met een vriend pakte hij de trein en ging voor het eerst de landsgrens over.

Zijn vrouw Wendy was wel vaker op vakantie geweest in Europa, maar nooit ver. Enthousiast geworden door verhalen van reislustige vrienden wilden ze allebei wel eens meer zien van de wereld en droomden van een verre reis. In 2015 werd die droom werkelijkheid met een drieweekse groepsreis door Indonesië.

Exotische bestemming

De aankomst op Java was direct een groot succes. Lekker weer, een exotisch hotel met zwembad en direct een goede klik met de rest van het reisgezelschap. De creativiteit en professionaliteit van de reisleider maakte het plaatje compleet.

Ari, de reisleider, woonde zelf in Indonesië en was dus goed bekend met de omgeving. Dat was wel een pré, want daardoor zagen ze vaak mooie plekjes, én op het juiste moment. Zo beklommen ze een vulkaan op Java, toen er geen andere toeristen waren. Even voelde het alsof de vulkaan alleen van hen was.

Toen ze de volgende dag nog eens teruggingen om de zonsopgang vanaf de berg te bekijken, bleek dat duidelijk niet het geval. De vulkaan was afgeladen met toeristen.

Ondanks de goede eerste indruk bij aankomst, kreeg de groep wel even schrik toen de eerste avond een zeebeving plaatsvond. Ze begrepen niet goed wat er gebeurde, tot de lokale bevolking hun huizen uitrende. Gelukkig viel het allemaal mee en konden ze verder ongestoord aan hun vakantie beginnen.

Doorzettingsvermogen testen op de vulkaan

De rondreis ging van Java via Bali naar Lombok. Op alle eilanden genoten ze van lekker eten en de mooie natuur. Omdat ze niet genoeg konden krijgen van de mooie natuur, boekte Wendy in de laatste week nog een driedaagse trip naar de 3700 meter hoge Rinjani vulkaan erbij. Dit bleek een onverwacht stevige eindspurt waarop ze zichzelf goed leerden kennen.

De Rinjani vulkaan heeft een krater waarbinnen een nieuwe vulkaan is ontstaan. Deze is nog steeds actief. Op de eerste dag klommen ze langs de rand van de berg de vulkaan op. Rond de lunch wisten ze al dat het geen gemakkelijke trip zou worden. In de volle zon, zonder enige beschutting, steil omhoog.

De lunch was een welkome stop. En dan te bedenken dat ze drie dagen zonder water en zeep moesten doen! Gelukkig kwamen ze onderweg langs een meer met warm water waarin ze zich konden wassen. Het water was weliswaar zwavelhoudend dus echt fris werden ze er niet van, maar op een dergelijke trip verleg je je grenzen.

Geen toeristenattractie zoals we die hier kennen

De eerste nacht sliepen ze in een tentje op 2200 meter op de rand van de oude krater. Om 3.00 uur ’s nachts werden ze gewekt om door te klimmen naar de top op ruim 3700 meter. Omdat het zo hoog is en de wind precies over de rand waait, is het ‘s nachts behoorlijk koud op die hoogte. Niet zo comfortabel als in dat hotel met zwembad dus. Bovendien stijgt de vulkaan behoorlijk steil. Op sommige stukken zo steil dat ze één pas omhoog deden en twee teruggleden.

“Zonder reling of enige vorm van bescherming, leek dit niet op een toeristenattractie zoals wij die hier kennen.”, vertelt Patrick. “En de dragers, die tenten en voedsel voor de groep droegen, deden dit op slippers. Sommigen zelfs op blote voeten!”, vult Wendy aan.

Beiden vonden het een interessante, maar intensieve ervaring. Het leerde hen dat ze tot meer in staat zijn dan ze zelf vooraf hadden gedacht.

Hun beloning kwam toen ze na de afdaling per speedboot naar een strand werden vervoerd, waar ze nog enkele dagen uitrustten. De reisgenoten die niet mee waren gegaan wachtten hen op met een koud biertje. “Hoogtepunt van de reis!”, noemt Patrick dit moment.

Besmet met het reisvirus

Sinds de reis naar Indonesië heeft het reisvirus hen gegrepen. Sindsdien hebben ze in de jaren daarna Maleisië en Australië nog bezocht. Dit jaar zit een verre reis er niet in, omdat het stel wil wachten tot alle coronabeperkingen zijn opgeheven. Maar plannen maken doen ze wel. West-Australië en Japan staan nog op de bucketlist. Australië vooral vanwege de natuur en Japan omdat dit een heel andere cultuur is.

Heb je tips voor Patrick over deze landen? Dan hoort hij ze graag!